مقایسه روش بودجه ریزی سنتی با بودجه ریزی بر مبنای صفر در واحدهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان

مقدمه: یکی از ضرورت های اصلاح ساختار اقتصادی بخش بهداشت و درمان، اصلاح و بکارگیری روش های جدید بودجه ریزی و توزیع منابع آن در حوزه درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش بودجه ریزی سنتی با بودجه ریزی بر مبنای صفر در واحدهای ارائه دهنده خدمات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان گیلان انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات کاربردی، توصیفی و تحلیلی است که به شیوه گذشته نگر (سال مالی 1390) انجام پذیرفت. جامعه پژوهش را کلیه مراکز بهداشتی و درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان گیلان تشکیل می دهد. بررسی نحوه ی بودجه ریزی واحدهای مورد پژوهش از طریق مرور مستندات چاپی، الکترونیک، تحت وب، مشاهده و مصاحبه با خبرگان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اکسل نسخه 2007، انجام شد. یافته ها: براساس روش بودجه ریزی بر مبنای صفر، به اعتباری بالغ بر 116/1 میلیارد ریال نیاز است که از این مبلغ 694 میلیارد ریال در برنامه سلامت روستایی و 422 میلیارد ریال در برنامه سلامت شهری باید منظور شود. هم چنین، کسری اعتبار بخش سلامت در واحدهای مورد مطالعه 494 میلیارد ریال برآورد شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر در قالب مؤلفه های مورد بررسی نشان داد که روش بودجه ریزی بر مبنای صفر بر روش سنتی ارجح است. لذا، برنامه ریزی برای اولویت دهی به این نوع روش بودجه ریزی و توجه به آن برای عملیاتی شدن ضروری به نظر می رسد.   واژه های کلیدی:بودجه ریزی سنتی، بودجه ریزی بر مبنای صفر، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان گیلان، سال مالی.